διατροφη περιστεριων

πολυ εντυπωσιακο το τι μπορει να κανουν απλα φυτα . Νικο μηπως ξερεις ομως πως τα χορηγουμε??? ενοοω τι δοσολογιες , σε καθημερινη βαση??? , μια φορα τη βδομαδα κτλπ

Θανάση εγώ τα βότανα που χρησιμοποιώ είναι τα έξεις.
ρίγανη.
χαμομήλι.
τσάι.
φλαμούρι.
δοσολογία βράζω σε δυο λίτρα νερό μια κουτάλια της σούπας.
όχι κάθε μέρα μια φορά την εβδομάδα.

ωραια ευχαριστω

(Το παρακάτω είναι μια ενισχυμένη έκδοση ενός σεμιναρίου παρουσιάστηκαν από τον συγγραφέα στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Pigeon Racing στη Βαλτιμόρη, Maryland, ΗΠΑ τον Οκτώβριο, 1999)

Όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο για το θέμα αυτό, σε περιστέρια, υπάρχουν περίπου 50 διαφορετικούς μυς και μπόλια μυών που έχουν δράση για τα οστά και τα φτερά του φτερού. Από αυτά τα 50, υπάρχουν δύο μεγάλους μύες της πτήσης που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για εμάς. Το πρώτο και πιο μαζική από αυτά είναι τα μεγάλα μυς που βρέθηκαν σε κάθε πλευρά της καρίνας, εκείνους που αισθάνονται με τα δάχτυλά μας όπως χειριζόμαστε το πουλί. Αυτές οι μεγάλες μύες αποτελούν 20 έως 32% του συνολικού βάρους του πουλιού.

Αν σκοτώσει ένα πουλί, τοποθετήστε το στην πλάτη του, και να αφαιρέσει από το δέρμα από τους υποκείμενους ιστούς, μπορούμε να δούμε αυτά τα μεγάλα μυς που βρίσκεται και να επισυνάπτεται σε κάθε πλευρά της καρίνας. Όπως έχουμε εξετάσουμε προσεκτικά, βλέπουμε ότι η "κόκκων" του μυός τρέχει από την τρόπιδα προς τα πάνω και προς τα έξω κατεύθυνση σε μία γωνία των περίπου 45 μοιρών, σχηματίζοντας ένα «V» με την καρίνα. Αυτές οι μύες που είναι γνωστή ως τα σημαντικότερα pectorals, που είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη στην πετούν τα πουλιά.

Όπως θα περίμενε κανείς, οι μεγάλες pectorals είναι οι πιο ισχυρούς μύες της πτήσης σε περιστέρια, καθώς βρίσκονται σε άλλα πτηνά που πετούν? Κύρια λειτουργία τους είναι να τραβήξει το φτερό μέσα από το ισχυρό κτύπημα κάτω, η οποία ωθεί το πουλί προς τα εμπρός και παρέχει ανελκυστήρα. Οι άλλοι σημαντικοί μύες πτήσης των περιστεριών είναι τα πολύ μικρότερα και πιο βαθιά χωμένη pectorals, που ονομάζεται μερικές φορές ο ανήλικος pectorals ή το supracoracoideus. Αυτοί οι μικροί μύες έχουν τη σημαντική λειτουργία της ευαισθητοποίησης και περιστρέφοντας το φτερό κατά τη διάρκεια της πτήσης, αλλά αποτελούν μόνο το 4-5% του βάρους του πουλιού. Μεταξύ των δράσεων αυτών των δύο μύες, τα πτερύγια ανυψώνεται και να κατεβαίνει σχετικά με τον μέσο όρο των 5.4 φορές το δευτερόλεπτο με ταχύτητα πλεύσης για τη διάρκεια της πτήσης. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια της σύντομης, εκρηκτική εναρκτήρια φάση, τα φτερά κτύπησε κατά μέσο όρο με ρυθμό 9,5 φορές ανά δευτερόλεπτο.

. Οι μεγάλοι μύες του στήθους που αισθανόμαστε ως χειριζόμαστε ένα πουλί περιέχουν δύο είδη μυών - κόκκινο και λευκό. Ερυθρό μυ αποτελεί περίπου 85-95% αυτών των μυών του στήθους, ενώ λευκό μυ αντιπροσωπεύει μόνο περίπου το 5-15% του συνόλου. Και κόκκινο και λευκό μυ λειτουργούν (σύσπαση) πολύ γρήγορα, αλλά λευκό συσπάσεις των μυών πολύ πιο γρήγορα από ό, τι κόκκινο μυών. Για να σας δώσω μια ιδέα για το πόσο γρήγορα κόκκινο μυς είναι σε θέση να συσπάσεις, σημειώστε ότι οι μύες του στήθους της Hummingbird αποτελείται εξ ολοκλήρου από κόκκινο μυών, και κατά την πτήση, τα φτερά του πουλιού είναι μια απλή θαμπάδα. Ωστόσο, όσο πιο γρήγορα είναι, κόκκινο συσπάσεις των μυών σχετικά αργά σε σύγκριση με λευκό μυ, και ως αποτέλεσμα, αυτό λάστιχα επίσης πολύ αργά. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, είναι προφανές ότι το κόκκινο μυός χρησιμοποιείται για την παρατεταμένη προσπάθεια για διαρκή πτήση, από πετάει κατάρτισης σε μεγάλες αποστάσεις, ακόμα και αντοχής γεγονότα.

Από την άλλη πλευρά, λευκό μυ twitches πολύ γρήγορα, και έτσι λάστιχα έξω πολύ γρήγορα. Επειδή λάστιχα έξω τόσο γρήγορα, λευκό μυς μπορεί με κανένα τρόπο να χειριστεί παρατεταμένη πτήση, αλλά χρησιμοποιείται για την αστραπιαία κίνηση, όπως η έναρξη της πουλί στον αέρα, καθώς και την ταχεία εκρήξεις παρακάμπτουμε της ταχύτητας κατά τη διάρκεια της πτήσης, κλπ..

Τώρα, ποια είναι τα κύρια καύσιμα που απαιτούνται για την υλοποίηση ενός πουλιού από μια σύντομη εκπαίδευση εκτίναξη σε ένα σημαντικό γεγονός απόσταση, ας πούμε ένα 500-μιλίων φυλή ή περισσότερο; Μερικοί εκτροφείς πιστεύουν ότι η γλυκόζη είναι το καύσιμο που απαιτείται από τους μύες για πετάει κατάρτισης και σύντομες φυλές, και ότι το λίπος είναι απαραίτητο μόνο καθώς μεγαλώνει η απόσταση. Ωστόσο, η εκτεταμένη έρευνα στον Καναδά από τον Δρ Ιωάννη Γεωργίου και μεταπτυχιακούς φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο του Guelph στο Οντάριο, έχει δείξει ότι το λίπος είναι το κύριο καύσιμο που χρησιμοποιείται από κόκκινο μυών πετάει για την κατάρτιση και για πολλές ώρες στο φτερό - αγώνες από οποιαδήποτε απόσταση , από απότομα πολύ.

Αντιθέτως, το γλυκογόνο είναι το κύριο καύσιμο των λευκών μυών, και χρησιμοποιείται πολύ γρήγορα. Για παράδειγμα, ο Δρ George και η ομάδα του έχουν δείξει ότι το γλυκογόνο στο λευκό μυ έχει χρησιμοποιηθεί πλήρως εντός των πρώτων 10 λεπτών μετά την έναρξη στο σημείο απελευθέρωσης, και σε όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, λευκό μυ σταματήσει να λειτουργεί μέχρι να επαναφορτιστεί με γλυκογόνο κατά την φυλής, από πηγές στο ήπαρ.

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να παρεκκλίνω στιγμιαία για μια σύντομη συζήτηση της γλυκόζης, γλυκογόνο, άμυλο, λίπος και πρωτεΐνη, στο πλαίσιο των καυσίμων για την πτήση. Γλυκόζη, μερικές φορές ονομάζεται επίσης και δεξτρόζη, είναι το κύριο ζάχαρη που χρησιμοποιείται από τα ζώα και τα πτηνά για την παραγωγή της ενέργειας. Εάν υπάρχει υπερβολική γλυκόζη πέρα από τις άμεσες ανάγκες του σώματος, η περίσσεια μπορεί να αποθηκευτεί. Η μορφή αποθήκευσης της γλυκόζης ονομάζεται γλυκογόνο. Σε αυτή τη διαδικασία, τα κύτταρα στο ήπαρ είναι σε θέση να συνδέσει πολλές μονάδες γλυκόζης μαζί σε μια συγκεκριμένη χημική διαμόρφωση που εμείς αναγνωρίζουμε ως γλυκογόνο, και εξίσου σημαντικό, είναι σε θέση να αποθηκεύσει αυτό το γλυκογόνο σε ήπαρ και τους μυς. Όταν η γλυκόζη απαιτείται, το γλυκογόνο διασπάται γρήγορα για άμεση χρήση.

Τώρα, αν ραγίσει ανοίξει έναν κόκκο αραβοσίτου ή σίτου, είμαστε αμέσως γνωρίζουν το λευκό, το άμυλο-όπως εσωτερικό -. Και, στην πραγματικότητα, η ουσία αυτή είναι άμυλο Όπως γλυκογόνο, άμυλο αποτελείται από πολλές μονάδες γλυκόζης συνδέονται μεταξύ από τα φυτά σε μία άλλη ιδιαίτερη διαμόρφωση χημική ουσία που είναι διαφορετική από εκείνη του γλυκογόνου. Τι γίνεται εμφανές αμέσως είναι ότι το άμυλο είναι η μορφή αποθήκευσης της γλυκόζης στα φυτά και τους σπόρους τους, και ότι το γλυκογόνο είναι η μορφή αποθήκευσης της γλυκόζης σε πτηνά και ζώα.

Μετά σπόροι αλέθονται στο στομάχι των περιστεριών, το προκύπτον πολτού περνάει μέσα στο πρώτο τμήμα του εντέρου, όπου πεπτικά υγρά σπάσει το άμυλο σε ελεύθερη μονάδες γλυκόζης. Η ελεύθερη γλυκόζη στη συνέχεια απορροφάται μέσω του τοιχώματος των εντέρων, και από εκεί, σε αιμοφόρα αγγεία που το μεταφέρει στο ήπαρ. Εδώ, ένα μέρος της γλυκόζης μετατρέπεται σε γλυκογόνο και αποθηκεύεται, και κάποια εξάγεται στην κυκλοφορία του αίματος στους μύες της πτήσης όπου μετατρέπεται σε γλυκογόνο και αποθηκεύεται μέχρι να απαιτείται ως πηγή ενέργειας. Πολύ σημαντικό είναι, ένα μέρος αυτής της γλυκόζης είναι επίσης μετατρέπεται από το ήπαρ σε λίπος, ο επικεφαλής των καυσίμων για διαρκή πτήση.

Τα λίπη, τα οποία είναι επίσης γνωστά ως τριγλυκερίδια, είναι τα κύρια καύσιμα που απαιτούνται από ταχυδρομικών περιστεριών κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν, και μάλιστα, από οποιοδήποτε είδος άγριο πτηνό που πετά μεγάλες αποστάσεις, όπως την άνοιξη και το φθινόπωρο μεταναστεύσεις. Έχει σημειωθεί ότι η ικανότητα των πτηνών για την αποθήκευση των τριγλυκεριδίων ως απόθεμα ενέργειας, υπερβαίνει εκείνο των άλλων τάξεων των σπονδυλωτών (ζώων με σπονδυλική στήλη). Σημειώστε αυτό το σημαντικό σημείο: η ποσότητα της ενέργειας που παρέχεται από την χρησιμοποίηση των λιπών είναι πάνω από δύο φορές τόσο πολύ όσο εκείνη που παράγεται από την αξιοποίηση των συνδυασμένων υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Η σημασία του λίπους ως το κύριο καύσιμο για ιπποδρομίες, ή για οποιαδήποτε παρατεταμένη πτήση, όπως εκείνη της πουλιά, δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί.

Τα λίπη από τη διατροφή αναμιγνύεται με χολής στο έντερο. Αυτή η διαδικασία διαχωρίζει το λίπος σε γλυκερόλη και ελεύθερα λιπαρά οξέα, τα οποία στη συνέχεια απορροφώνται στην κυκλοφορία του αίματος και μεταφέρονται στο ήπαρ. Εδώ τα λιπαρά οξέα ανασυσταθεί σε λίπη (triglyeerldes) και αποθηκεύεται. Μερικά από τα λιπαρά οξέα μεταφέρονται σε αποθήκες λίπους σε διάφορα μέρη του σώματος, και το σημαντικότερο, με ερυθρό μυ όπου είναι αποθηκευμένα σε μία μικροσκοπική μορφή ως πηγή καυσίμου για κρουαζιέρες πτήση. Για τους σκοπούς μας, ακόμα κι αν δεν είναι απόλυτα σωστή, θα χρησιμοποιήσουμε το λίπος λέξη όταν εννοούμε λιπαρά οξέα. Τα στοιχεία για το λίπος ως το βασικό καύσιμο για αγώνες ιδρύθηκαν πριν από πολλά χρόνια από τον Δρ Γιώργος και η ομάδα του που δημοσιεύεται πολλές επιστημονικές εργασίες σε όλο το έργο.

Ανάγνωση των άλλων διαθέσιμων επιστημονικής βιβλιογραφίας σχετικά με το μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και λίπους στα πτηνά σε γενικές γραμμές αποκάλυψε κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες που θα μπορούσαν να είναι πολύ χρήσιμα στην παρασκευή περιστέρια για ιπποδρομίες. Εδώ είναι μερικά από τα στοιχεία που λαμβάνονται από σχετική επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με τα πουλιά:

Το ήπαρ είναι το μεγαλύτερο όργανο στο οποίο η μεγάλη ποσότητα του λίπους παράγεται. Στην πραγματικότητα, στα πτηνά, σχεδόν το 50% του λίπους που παράγεται για χρήση στο σώμα παράγεται στο ήπαρ και εξάγεται σε τόπους αποθήκευσης και μυός μέσω του ρεύματος του αίματος από εκεί. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι, καθώς μυελού των οστών είναι μια άλλη σημαντική περιοχή για την παραγωγή λίπους στα πτηνά, και ότι μυελού των οστών η ίδια έχει περίπου τα δύο τρίτα του λίπους δραστηριότητα παραγωγής του ήπατος.

Αφού αυτό παράγεται στο ήπαρ, λίπος μεταφέρεται στην κυκλοφορία του αίματος, με τη μορφή των λιπαρών οξέων με τις αποθήκες του σώματος για την αποθήκευση, και πολύ σημαντικό, να εργάζονται μύες όπου χρησιμεύει ως μια έτοιμη εφοδιασμού καυσίμων για διαρκή πτήση.

Πρόστιμο μέχρι στιγμής, αλλά υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα σημεία για να εξετάσει .... Η λογική θα έλεγε ότι η προσθήκη επιπλέον λίπος στην διατροφή των ταχυδρομικών περιστεριών θα βοηθήσει το συκώτι με την παραγωγή, και απλά θα προσθέσει την ποσότητα του λίπους που παράγεται κανονικά από το ήπαρ, και στη συνέχεια εξάγονται σε εγκαταστάσεις αποθήκευσης. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη πριν από μερικά χρόνια έδειξε ότι η προσθήκη του 5% λίπος στη διατροφή των ταχυδρομικών περιστεριών, βελτιωμένες επιδόσεις, ειδικά από αποστάσεις πέραν των 200 μιλίων, ενώ τα πουλιά που δεν συμπληρώνεται με το λίπος είχε φτωχότερες επιδόσεις συνολικά. Αυτή η μελέτη έδειξε επίσης ότι, άπαξ χρονισμό πέρα από 200 μίλια ξεκίνησε, περισσότερα πουλιά ταϊστεί με την δίαιτα που περιέχει το πρόσθετο 5% λίπος χρονίζεται σε μια δεδομένη χρονική περίοδο, από τα πτηνά που δεν τρέφονται με την επιπλέον λίπος. Αυτά τα ευρήματα έδειξαν την έντονη αύξηση στην αντοχή ή την αντοχή που παρέχεται από την πρόσθετη λίπους στη δίαιτα.

Η προσθήκη επιπλέον λίπος στη διατροφή θα πρέπει να βοηθήσει το σώμα στην οικοδόμηση αποθεμάτων λίπους. Πρώτον, ωστόσο, υπάρχουν μερικά άλλα σημεία για να εξετάσει. Σε πτηνά σε γενικές γραμμές, φαίνεται ότι τα ακόλουθα σημεία είναι σημαντικά:

1. Τα υψηλά επίπεδα του λίπους στη δίαιτα των πουλιών θα ΑΝΑΛΗΨΗ την ποσότητα του λίπους που παράγεται από το ήπαρ.

2. Τα υψηλά επίπεδα της πρωτεΐνης στο διαιτολόγιο των πτηνών θα ΑΝΑΛΗΨΗ την ποσότητα του λίπους που παράγεται από το ήπαρ.

3. Τα υψηλά επίπεδα των υδατανθράκων στη δίαιτα των πουλιών θα ΑΥΞΗΣΟΥΝ την ποσότητα του λίπους που παράγεται από το ήπαρ.

Όσον αφορά το θέμα των υψηλών επιπέδων του λίπους στη διατροφή, σε μία μελέτη σε κοτόπουλα, διαπιστώθηκε ότι η προσθήκη 10% λίπους στην δίαιτα των νεαρών νεοσσών μειώθηκε πραγματικά παραγωγή λίπους στο ήπαρ από ένα αναπάντεχο 40%! Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όταν οι ποσότητες του υδατάνθρακα στη διατροφή διατηρείται σε ένα σταθερό υψηλό επίπεδο, τα υψηλά επίπεδα του διατροφικού λίπους δεν φαίνεται να παρεμβαίνει με την παραγωγή λίπους από το ήπαρ!

Σε μεταναστευτικά πουλιά, είναι γνωστό ότι η κοιλιακή ή "μεταναστευτικών" λίπος διακρίνεται από το λίπος που συγκεντρώνεται κάτω από το δέρμα ("χειμώνα" λίπος). Χειμώνας λίπος χρησιμοποιείται κυρίως για μόνωση από το κρύο. Μεταναστευτικών λίπος συσσωρεύεται ταχέως σε μεγάλες ποσότητες λίγο πριν από τη μετανάστευση, και έχει εξαντληθεί στο τέλος της μετανάστευσης. Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι είναι πιθανό ότι το λίπος χτίζουμε κάθε εβδομάδα ως καύσιμο για αγωνιστικά στην περιστεριών είναι της "μεταναστευτικά" τύπου, λόγω της ταχείας συσσώρευσης του στην κοιλότητα του σώματος σε λίγες ημέρες πριν από την αποστολή, και την επακόλουθη χρησιμοποίησή του κατά τη διάρκεια της φυλής.

Από σημασία για ερασιτέχνες ήταν μια σημαντική μελέτη από Αμερικανούς επιστήμονες το 1967. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι η ενδοφλέβια ένεση γλυκόζης ετικέτα με ένα ραδιο-ενεργό σήμανση (προσάρτηση ενός ραδιο-ενεργό σήμανση στην γλυκόζη αφέθηκε αυτοί οι επιστήμονες να ακολουθήσουν την γλυκόζη και να καθορίσει τη μοίρα του στο σώμα), ενσωματώθηκε σε λιπαρά οξέα στο ήπαρ εντός τριών λεπτά σε πεινασμένοι μικρά περιστέρια, και ότι το περιεχόμενο των λιπαρών οξέων στο ήπαρ φτάσει σε ένα οροπέδιο σε 15 λεπτά. Σημαντική εμφάνιση των λιπαρών οξέων στο αίμα και αποθήκες λίπους παρατηρήθηκε πρώτα σε 15 λεπτά μετά την ένεση, και η συγκέντρωσή τους αυξήθηκε συνεχώς καθ 'όλη τη διάρκεια των δύο ωρών πειραματικής περιόδου.

Προφανώς, τα περιστέρια σε αυτή τη μελέτη ήταν χρησιμοποιώντας γλυκόζη πολύ γρήγορα στην παραγωγή λίπους βασικές πληροφορίες για τους σκοπούς μας. Αυτή η μελέτη επιβεβαίωσε επίσης το γεγονός ότι η ρύθμιση της παραγωγής λίπους στο περιστέρι λαμβάνει χώρα στο ήπαρ.

Παρεμπιπτόντως, σε λιγότερο από δύο ώρες μετά την διατροφή γλυκόζης, είτε ως ζάχαρης που δίνεται σε νερό, ή μετά την μετατροπή του αμύλου από κόκκους σε γλυκόζη στα έντερα, υπάρχει επίσης ταχεία παραγωγή του γλυκογόνου από το ήπαρ των πτηνών. Κάποια γλυκογόνο αποθηκεύεται από το ήπαρ και κάποια εξάγεται στο αίμα στους μύες και άλλους ιστούς ως πηγή ενέργειας. Για παράδειγμα, η γλυκόζη είναι η κύρια πηγή καυσίμων για τον εγκέφαλο. Έτσι, η τροφοδοσία των πλούσιων σε υδατάνθρακες κόκκων-σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, καλαμπόκι - είναι ένα σημαντικό βήμα στην παροχή γλυκόζης, η οποία με τη σειρά της μετατρέπεται εύκολα στο ήπαρ σε γλυκογόνο και τα σημαντικά λιπαρά οξέα, το βασικό καύσιμο για παρατεταμένη πτήση. Προφανώς, η χρήση της γλυκόζης στο πόσιμο νερό πριν από την αποστολή προσθέτει πολύ σε όλη αυτή τη διαδικασία.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο για να επαναλάβει σε αυτή τη συζήτηση είναι ότι η παραγωγή λίπους από το ήπαρ των πτηνών αυξάνεται σημαντικά όταν τα επίπεδα των υδατανθράκων στο σιτηρέσιο είναι υψηλές. Έτσι, αν ταΐζετε υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά σπόροι με οποιοδήποτε ποσό - δημητριακά, όπως τα φιστίκια ή ηλιόσποροι, κλπ. - κυρίως προς την ημέρα αποστολής, να είστε σίγουροι ότι θα τροφοδοτήσει επίσης πολλά δημητριακά, π.χ., το καλαμπόκι, το σιτάρι, το ρύζι, κλπ..

Τώρα τι είναι ο ρόλος της πρωτεΐνης στο πουλί αγωνιστικά; Αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο, διότι μια σειρά από εκτροφείς συνεχίζουν να τροφοδοτούν υψηλά επίπεδα τα μπιζέλια και τα φασόλια ως καύσιμο για αγώνες. Η πρωτεΐνη είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη συντήρηση και την επισκευή των τραυματισμένων μυών και άλλων ιστών. Δεν είναι μια τροφή ενέργειας και δεν θα χρησιμοποιηθούν ως τέτοια από το πουλί για πτήση, εκτός όταν όλα τα αποθέματα λίπους και υδατανθράκων εξαντληθεί εντελώς. Το πουλί που επιστρέφει τις ημέρες ή εβδομάδες στο σπίτι αργά με χαμένη τους μυς του στήθους έχει πιθανότητες έπρεπε να καταφύγουν στη χρήση της πρωτεΐνης των μυών ως πηγή ενέργειας - εξ ου και η σπατάλη. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος του μυός έχει χρησιμοποιηθεί ως μια απολύτως αναγκαία πηγή ενέργειας που δεν μπορεί ποτέ να επανέλθει στο φυσιολογικό.

Σχετικά με το θέμα της χρήσης πρωτεϊνών για τη συντήρηση και επισκευή των μυών, μια ενδιαφέρουσα μελέτη που έγινε από τον Δρ Γεώργιος στο θέμα της μετάβασης του Καναδά Χήνες έδειξε ότι στο τέλος της μετανάστευσης άνοιξη, υπήρχε σημαντική ζημιά και εκφυλισμό των μεγάλων μυών του στήθους, πιθανόν ως αποτέλεσμα από το άγχος της φθοράς που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης πτήση. Τα ευρήματα αυτά σε χήνες μεταναστεύουν θα μπορούσε απλώς να ισχύει για αγωνιστικά περιστέρια, αφού έχουν πετάξει έναν αγώνα από οποιαδήποτε απόσταση, αλλά θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό όταν αγώνες είναι δύσκολοι. Ίσως οποιαδήποτε σκληρή μικρό ή μεγάλο αγώνα μπορεί να οδηγήσει σε παρόμοια εκφυλιστικές αλλοιώσεις σε πτηνά αγώνων μας. Έτσι, φαίνεται λογικό για μένα ότι τα πιο γρήγορα αυτές οι εν δυνάμει ζημιές μυς επισκευαστούν και θα αποκατασταθούν στο φυσιολογικό, τόσο πιο γρήγορα είναι το πουλί πιθανό να επιστρέψει σε καλή κατάσταση αγωνιστικά.

Αν η υψηλή σε πρωτεΐνες δημητριακά πρέπει να τρέφονται κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν για την επισκευή και συντήρηση των μυών και άλλων ιστών, για παράδειγμα, φαίνεται λογικό τότε ότι θα πρέπει να τρέφονται νωρίτερα παρά αργότερα εντός της εβδομάδας - για να καταστεί δυνατή η ταχεία επισκευή πιθανώς κατεστραμμένο μυών. Λογικά, οι επισκευές θα πρέπει να έρθει πρώτα, ακολούθησε λίγο αργότερα από τη συσσώρευση των καυσίμων για τους αγώνες. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ερασιτέχνες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το παραδοσιακό φως για να βαρύ πρόγραμμα σίτισης για να προετοιμάσουν τα πουλιά για τον επόμενο αγώνα, αλλά φαίνεται λογικό ότι οποιαδήποτε επισκευή των κατεστραμμένων μυών θα πρέπει να γίνεται πριν από την μυϊκή ανεφοδιασμού του με καύσιμα.

Υπενθυμίζουμε επίσης ότι η διατροφή υψηλά επίπεδα της πρωτεΐνης θα μειώσει την ποσότητα του λίπους το ήπαρ είναι ικανό να παράγει - ένα άλλο καλό λόγο να μην τρέφονται υψηλά επίπεδα της πρωτεΐνης στο τέλος της εβδομάδας προς ημέρα ναυτιλίας. Επειδή ορισμένα από τα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά δημητριακά, όπως τα φιστίκια, ηλιόσποροι, κλπ., τροφοδοτούνται προς την ημέρα αποστολής, είναι επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, θα έλεγα ότι θα πρέπει να τρέφονται με μέτρο, όχι ως cropful.

Κατά την ίδια στιγμή, θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι η ποσότητα του υδατάνθρακα στη δίαιτα είναι σε υψηλό επίπεδο, δηλαδή, με τη χρήση ενός υψηλού ποσοστού των κόκκων δημητριακών, ιδιαίτερα δημητριακά, όπως αραβοσίτου, σίτου, βρώμης και ρυζιού, για παράδειγμα. Γλυκόζης ή μέλι μπορεί να προστεθεί στο πόσιμο ύδωρ για να βοηθήσουν στην παροχή του επιπλέον υδατάνθρακα απαιτούνται για την παραγωγή του λίπους. (Σημείωση:. Μην τοποθετείτε γλυκόζη ή άλλα σάκχαρα στο νερό μετά ημέρα ημέρα Χρησιμοποιήστε αυτά τα σάκχαρα για μόνο μια ημέρα ή δύο κάθε φορά, για να εμποδίσει την ανάπτυξη των ζυμών και μούχλας στις καλλιέργειες από τα πτηνά σας, δεδομένου ότι αυτοί οι ζύμες, κλπ. χρησιμοποιούν τη ζάχαρη ως θρεπτικά συστατικά για την ανάπτυξή τους, και μπορούν να εισβάλουν το τοίχωμα των φυτών κατά τη στιγμή αυτή.) Τα μέτρα αυτά θα επωφεληθούν από το γεγονός ότι όταν το επίπεδο των υδατανθράκων στο σιτηρέσιο είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο, αυξημένη διαιτητικού λίπους δεν φαίνεται να παρεμβαίνει με την παραγωγή λίπους από το ήπαρ των πτηνών.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα, αλλά πρακτική μέθοδο για τη βελτίωση της παραγωγής λίπους σε περιστέρια αγώνων θα μπορούσε να είναι η χρήση της φρουκτόζης ζάχαρης. Η φρουκτόζη είναι διαθέσιμο σε μορφή σκόνης και μπορεί να βρεθεί σε καταστήματα υγιεινής διατροφής καθώς και παντοπωλεία. Σε σύγκριση με την επιτραπέζια ζάχαρη, φρουκτόζη μπορεί να είναι ακριβό. Μια άλλη πρακτική πηγή φρουκτόζης είναι το μέλι που περιέχει περίπου 40% φρουκτόζη και 30% γλυκόζη.

Γιατί χρησιμοποιούν φρουκτόζη, όταν η γλυκόζη φαίνεται να είναι η κύρια ζάχαρης στο σώμα των πουλιών, το ήπαρ του οποίου έχει μία σημαντική ικανότητα να μετατρέπει τη γλυκόζη σε λιπαρά οξέα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα; Κατ 'αρχάς, κάποιο υπόβαθρο. Οι περισσότεροι σπόροι, ειδικά οι σπόροι δημητριακών, περιέχουν ένα υψηλό ποσοστό αμύλου που, όπως είδαμε, είναι μια σύνθετη χημική δομή που αποτελείται από πολλά επιμέρους μονάδων της ζάχαρης, γλυκόζη. Όταν το άμυλο σε σπόρους χωνεύεται από τα περιστέρια, είναι κλασματοποιήθηκαν με πεπτικά υγρά στα έντερα σε γλυκόζη, η οποία στη συνέχεια απορροφάται μέσω του εντερικού τοιχώματος μέσα στο ρεύμα του αίματος και μεταφέρεται στο ήπαρ.

Είναι γνωστό ότι στα πτηνά, η απορρόφηση της γλυκόζης από το έντερο στην κυκλοφορία του αίματος ξεπερνά κατά πολύ την απορρόφηση της φρουκτόζης. Ωστόσο, εάν η φρουκτόζη είναι παρούσα, και εγώ θα απορροφηθεί από το έντερο των πτηνών και μεταφέρεται στο ήπαρ όπου μεταβολίζεται (χρησιμοποιείται) γρήγορα. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι το ήπαρ των πτηνών είναι σε θέση να μεταβολίζουν φρουκτόζη πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά, ακόμα και αν υπάρχουν επίσης υψηλά επίπεδα της παρούσης, καθώς και γλυκόζης. Η ταχεία και αποτελεσματική μεταβολισμό της φρουκτόζης από τα πουλιά να μην παρεμποδίζεται από ταυτόχρονα υψηλά επίπεδα γλυκόζης όπως φαίνεται να είναι σε θηλαστικά.

Ένα άλλο σημαντικό γεγονός για φρουκτόζη είναι ότι στα πτηνά, την παραγωγή λίπους από το μεταβολισμό της φρουκτόζης ότι υπερβαίνει όλων των άλλων υδατανθράκων συλλογικά! Ένα άλλο πολύ σημαντικό σημείο για εμάς, καθώς περιστέρια φυλλάδια είναι ότι στα πτηνά, ο μεταβολισμός της φρουκτόζης και τη μετατροπή της σε λίπος λάβει πολύ υψηλή προτεραιότητα του μεταβολισμού - ένα βασικό γεγονός! Αυτές οι πληροφορίες προσφέρει μια άλλη πρακτική ένδειξη για τη διαδικασία του ανεφοδιασμού με καύσιμα για τα περιστέρια αγώνων-δηλαδή, χρησιμοποιήστε φρουκτόζη απαραίτητη για την οικοδόμηση αποθεμάτων λίπους, ειδικά για τα πιο σκληρή γεγονότα απόσταση!

Μου φαίνεται ότι η χρήση της φρουκτόζης θα μπορούσε να είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ταχεία ανοικοδόμηση αποθεμάτων λίπους σε ένα περιστέρι όπως αγώνες, ας πούμε σε μια κατάσταση χηρείας, για αρκετές εβδομάδες στη σειρά. Ίσως το πρόβλημα της "επιλεκτικοί όρεξη» και την ταυτόχρονη ανάγκη για την ανοικοδόμηση αποθεμάτων λίπους σε χήρους θα μπορούσε να λυθεί πολύ όμορφα με τη χρήση της φρουκτόζης ή μέλι στο πόσιμο νερό. Μια χήρα αγωνιστικά / χήρος μπορεί να έχει μια ιδιότροπη όρεξη κατά καιρούς, αλλά το πιο αξιόπιστο ανάγκη για ένα ποτήρι νερό, στο οποίο η φρουκτόζη μπορεί να προστεθεί για μια ημέρα ή δύο, για παράδειγμα, θα μπορούσε να παρέχει μια μερική απάντηση για τα πουλιά με το ευαίσθητο ορέξεις.

Η φρουκτόζη μπορεί να είναι πολύτιμη για την ταχεία ανοικοδόμηση αποθεμάτων λίπους σε εξαντλημένα πουλιά όταν επιστρέφουν από ένα εξαντλητικό αγώνα, μοιάζοντας με σκιές των πουλιών εγγραφεί αρχικά στον αγώνα. Μου φαίνεται ότι, στην εξέταση των κριτηρίων αυτών, γίνεται φανερό ότι η διατροφή υψηλά επίπεδα των υδατανθράκων σε γενικές γραμμές, και ότι η διατροφή απλά σάκχαρα, όπως η γλυκόζη και η φρουκτόζη συγκεκριμένα, θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα πολύτιμη για την ταχεία δημιουργία αποθεμάτων λίπους σε αγώνες πουλιά, σχεδόν όταν εμείς τους θέλουμε!

Τώρα, μερικές γενικές παρατηρήσεις σχετικά με τη διατροφή, συν κάποιες πιθανότητες και τις άκρες:

Μας λένε ότι τα περιστέρια αναπαραγωγής μπορεί να κάνει καλά σε μια διατροφή που περιέχει 13-15% πρωτεΐνη. Μια ομάδα από ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν τα περιστέρια προσφέρθηκαν τα δημητριακά και τα μπιζέλια ελεύθερη επιλογή, το μείγμα έχει επιλεγεί από τα πουλιά αντιστοιχούσε σε μια πρόσληψη πρωτεϊνών από 12,5 έως 13%. Ωστόσο, οι ερευνητές επίσης διαπίστωσαν ότι μια μερίδα περιέχει 18% πρωτεΐνη, που λαμβάνεται με την προσθήκη σόγιας ή ιχθυάλευρα στη διατροφή - που προσθέτουν υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες - είχε ως αποτέλεσμα τη βέλτιστη εκκολαπτικότητα, την ανάπτυξη και την ανάπτυξη των νέων. Επίσης, διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα της πρωτεΐνης μεγαλύτερη από 18% δεν είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω βελτίωση στην ανάπτυξη και το βάρος των νέων κερδών. Τα ευρήματα έδειξαν ότι μια μερίδα που περιέχουν πάνω από 18% πρωτεΐνη, αλλά όχι μεγαλύτερη, θα πρέπει να είναι ιδανική για αναπαραγωγή και εκτροφή.

Για να επιτευχθεί μια μερίδα της πρωτεΐνης 18% σημαίνει την προσθήκη μεγαλύτερων ποσοτήτων μπιζέλια ή φασόλια στην δίαιτα. Στη δική μου κατάσταση, 1 χρησιμοποιεί μια μερίδα 25% μπιζέλια (ένα μίγμα από πράσινο, λευκό και μπιζέλια σφενδάμνου, αλλά μόνο το 5-10% μπιζέλια σφενδάμνου, λόγω της περιεκτικότητάς τους σε υψηλά επίπεδα ουσιών που παρεμβαίνει στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών). Όπως επίσης, προσθέστε 1 10-15% μιας πρωτεΐνης 28% ίζημα που λαμβάνεται επιτόπου, συν το σιτάρι, τον αραβόσιτο και κνήκου, όλα εκ των οποίων καταλήγει σε ένα σιτηρέσιο της πρωτεΐνης 17-18%. 1 Βρείτε αυτό σιτηρέσιο να είναι ιδανική για αναπαραγωγή και εκτροφή.

Για να είστε σίγουροι ότι τα συστήματα των δύο πετεινούς και κότες διατροφικά προετοιμασία για την περίοδο αναπαραγωγής, μια αλλαγή από τη μειλίχια διατροφή χειμώνα σε μια μερίδα υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες πρέπει να λάβει χώρα πολύ πριν από την εποχή αναπαραγωγής. Πρόβατα κτηνοτρόφοι χρησιμοποιούν μια παρόμοια προσέγγιση και να εφαρμόσει τον όρο "έξαψη" για να δείξει τη διατροφή υψηλότερο επίπεδο ποιότητας ζωοτροφές πριν από την εποχή της αναπαραγωγής. Σύμφωνα με μία διατροφολόγος πουλερικών πανεπιστημιακό 1 επαφή, αυτή η διαιτητική αλλαγή σε περιστέρια θα πρέπει να γίνει περίπου τέσσερις εβδομάδες πριν από το ζευγάρωμα των πουλιών.

Πάρα πολύ συχνά, 1 διαπιστώσετε ότι μερικοί ερασιτέχνες δεν αλλάζουν από τη μια μειλίχια, δίαιτα συντήρησης που χρησιμοποιείται στη διάρκεια του χειμώνα, σε ένα από τα πολύ υψηλότερη σε πρωτεΐνες μέχρι λίγο πριν από την αντιστοίχιση, ή, ακόμη χειρότερα, μετά είναι που τα αυγά. Το αποτέλεσμα μπορεί συχνά να είναι άγονα αυγά και τα έμβρυα που πεθαίνουν νωρίς επώασης ή δεξιά στην εκκόλαψη. Αυτή η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί πολύ με την παροχή υψηλότερου μερίδα πρωτεΐνης πολύ πριν από τον ορισμό αξιοπιστίας, μαζί με μια ελεύθερη επιλογή χαλαρό μίγμα ορυκτών, γρανίτη τρίξιμο και στρείδι κέλυφος ή τσιπ ροκ ανθρακικού ασβεστίου. Κατά τη διάρκεια της περιόδου οδήγησης, μου αρέσει να παρέχει το ορυκτό, τρίξιμο και στρείδι κέλυφος σε φλιτζάνια δικαίωμα στην φωλιά, για να διασφαλιστεί ότι η κότα, ειδικότερα, έχει άμεση πρόσβαση σε αυτά τα σημαντικά θρεπτικά συστατικά.

Fanciers θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι διατροφικές ελλείψεις δεν είναι η μόνη αιτία των αδύναμων και των νεκρών μέσα στο αυγό τους νέους. Μόλυνση της ωοθήκης από παρατυφοειδή ή Ε. coli βακτήρια, κλπ, τα οποία στη συνέχεια ενσωματώνονται στο αυγό πριν αυτή που, μπορεί να παράγει το ίδιο αποτέλεσμα, οπότε επιβάλλεται σε μια εκτροφέα με αυτόν τον τύπο του προβλήματος να συμβουλεύεται κτηνίατρο του σχετικά με την υποβολή νεκρούς με κέλυφος νέους για βακτηριακή εξέταση.

Ιωδίου θα πρέπει να είναι παρόν σε ένα μείγμα ορυκτού για τα περιστέρια, λόγω της εμφανώς μεγάλη ζήτηση για αυτό το ορυκτό σε είδη παραγωγής γάλακτος των πτηνών. Μερικοί εκτροφείς χρησιμοποιούν σκόνη kelp ή νιφάδων να παράσχει τις απαραίτητες ιώδιο. Μην προσθέστε περισσότερο από ένα ή δύο σταγόνες επιπλέον ιώδιο στο πόσιμο νερό! Πάρα πολύ είναι σίγουρα τοξικό!

Γάλα των καλλιεργειών, που παράγεται από την αποφολίδωση του λίπους-φορτωμένο κύτταρα από την επένδυση της καλλιέργειας, παράγεται και στα δύο φύλα υπό την επίδραση της ορμόνης προλακτίνης που απελευθερώνεται από την υπόφυση στη βάση του εγκεφάλου. Αυτή η έκδοση της προλακτίνης είναι πιθανόν να υποκινούνται από την οδήγηση και αναπαραγωγικής δραστηριότητας πριν την ωοτοκία, δεδομένου ότι είναι πιθανόν η ορμόνη υπεύθυνη για την επαγωγή "broodiness" τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.

Αν και ένα πρόσφατο άρθρο ανέφερε ότι το γάλα των καλλιεργειών αρχίζει κτίριο μόνο προς επώαση, το γεγονός είναι ότι η παρουσία του γάλακτος των καλλιεργειών φαίνεται πρώτα στο τοίχωμα της καλλιέργειας σε περίπου 8-10 ημέρες επώασης, και αυξάνει σε ποσότητα προς την επώαση. Όπως επίσης, η καλλιέργεια γίνεται όλο και πιο τραχιά και κάπως διπλώνεται όπως αυξάνεται η παραγωγή γάλακτος. Τα πρόσφατα εκκολαφθεί νέοι τρέφονται αναμασημένων γάλα συνεχώς μέχρι περίπου 9-10 ημέρες από την ηλικία, όταν είναι πιο σπόροι προστίθενται στη διατροφή, καθώς και την προμήθεια γάλακτος μειώνεται καλλιεργειών.

Όταν το γάλα καλλιεργειών αναλύεται αυτή βρέθηκε να περιέχει περίπου 75% νερό, 12% πρωτεΐνη, 5-7% λίπος, και 1.2 έως 1.8% ορυκτών. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας υδατάνθρακας στο γάλα των καλλιεργειών. Ασβεστίου, φωσφόρου, νατρίου και καλίου είναι παρόντες. Σε αντίθεση με γάλα των θηλαστικών, το γάλα των καλλιεργειών δεν έχει καμία λακτόζη ή καζεΐνης. είναι χαμηλή σε βιταμίνη Α, βιταμίνη Β, (θειαμίνη) και βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ), αλλά έχει περίπου την ίδια ποσότητα της βιταμίνης Β2 (ριβοφλαβίνη), όπως το γάλα από αγελάδες. Όταν τροφοδοτείται με κοτόπουλα, το γάλα ενισχύει την ανάπτυξη των καλλιεργειών.

Όπως και πολλά άλλα πουλιά, εκτός από ορισμένα είδη σπίνων κλουβί, περιστέρια πιστεύεται ότι παράγουν βιταμίνη C (που ονομάζεται επίσης ασκορβικό οξύ) στα νεφρά τους, ώστε σε γενικές γραμμές, οι επιπλέον ποσότητες αυτής της βιταμίνης δεν είναι πιθανό χρειάζεται. Μια εξαίρεση μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν, όταν αυτό γίνεται πολύ ζεστό σε κάποια μαθήματα αγώνα. Φαίνεται ότι ως "αντι-στρες" ουσία, η βιταμίνη C μπορεί να ασκήσει πιο σημαντικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της πολύ ζεστό καιρό, και πριν από τη συμπλήρωση αγώνες αυτοί μπορεί να είναι πολύτιμη για το λόγο αυτό.

Πειραματική εργασία με βιταμίνη C σε κοτόπουλα πρότειναν ότι συμβαίνουν οι αντι-στρες αποτελέσματα της βιταμίνης στα επινεφρίδια. Σε κοτόπουλα, η βέλτιστη δόση της βιταμίνης C ως παράγοντα κατά του στρες ήταν 100 mg / kg τροφής. Σε αυτά τα πειράματα, η βιταμίνη C φαίνεται να είναι πολύτιμη στην πρόληψη την απόκριση στο στρες, αναπνευστικές λοιμώξεις, και λοιμώξεις από E. coli, τα αποτελέσματα που θα μπορούσαν να έχουν επίσης παρόμοιες πρακτική εφαρμογή στην εκτροφή και αγωνιστικά σοφίτες.

Στη φύση, τα περιστέρια αρέσει μια ποικιλία από δημητριακά. Φυσικά, πολλές από τις επιλογές τους θα εξαρτηθεί από τη διαθεσιμότητα των διαφόρων, σπόροι, κλπ. σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη στιγμή του έτους. In some studies conducted in New Zealand, the crops of free-ranging pigeons were found to contain slugs and worms, etc., findings that may indicate a need for dietary proteins of animal origin. It is also puzzling that some species of pigeons and doves seem to do well almost exclusively on a single type of food. A good pelleted feed containing animal tissues for use in the livestock industry could be helpful here.

In a study on food deprivation, it was shown that pigeons lost 5% of their body weight after three days without food. To regain this lost weight required five days on food. It took eight days without food to achieve a 15% loss of body weight, and 10 days to regain the lost weight. It required 19 days without food to achieve a 25% loss of body weight, and 15 days to regain this loss- .

Plant pollen collected by bees is often touted as a magic ingredient for racing pigeons. It is the male germ seed produced by all flowering plants. However, its nutritional value is somewhat compromised by the high content of fiber. As a result, it has lower than desirable digestibility in humans and other simple-stomached animals.

Η γύρη περιέχει περίπου 24% υγρασία, έως και 30% πρωτεΐνη (μέσος όρος - 24%, όπως έως 17 αμινοξέα), πολύ λίγο άμυλο (κατά μέσο όρο - 2%), 20 - 30% σάκχαρα (μερικά δείγματα έχουν κατά μέσο όρο 19% φρουκτόζη, 10% γλυκόζη), περίπου 5% λίπος, 3% τέφρα (συμπεριλαμβανομένων των υψηλών ποσοτήτων ασβεστίου, μαγνησίου και ψευδαργύρου, καθώς και μικρότερες ποσότητες καλίου, νατρίου, θείο, και μαγγάνιο). Η γύρη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες Β (εκτός 131j, και έχει μια δίκαιη ποσότητα βιταμίνης C, αλλά στερείται βιταμίνες D και Κ. έχει ένα ρΗ περίπου 4, δηλαδή, από την πλευρά της ουδέτερης οξέος.

Μαγιά μπύρας είναι ένα άλλο αγαπημένο πλήθος των θαυμαστών. Όνομά του προέρχεται από τη διαδικασία παρασκευής μπύρας του οποίου είναι ένα υπο-προϊόν. Ζύμης που παράγονται από τη βιομηχανία ζυθοποιίας τείνει να είναι πικρή και δύσκολο να καταναλώνουν σε σημαντικές ποσότητες. Σήμερα, ωστόσο, οι περισσότεροι στην αγορά ζύμη δεν προέρχονται από ζυθοποιίες, αλλά καλλιεργούνται με αποκλειστικό σκοπό των συμπληρωμάτων διατροφής. Αυτές οι ζύμες μπορούν να διατίθενται στην αγορά ως "θρεπτική" ή "πρωτογενή" ζύμες. Σε αντίθεση με το ψήσιμο ζύμης, διατροφική μαγιά θεωρείται ότι είναι ένα "νεκρό" προϊόν, και δεν θα λειτουργήσει στη διαδικασία διογκώσεως.

Η περιεκτικότητα σε βιταμίνες και πρωτεΐνες της ζύμης διατροφής εξαρτάται από το μέσο στο οποίο καλλιεργείται. Food yeasts are a rich source of nutrients, and may contain as much as 50% protein. They are an excellent source of B vitamins except for B121 which is now added to some brands for human use. Yeasts are a good source of minerals, especially selenium, chromium, iron and potassium. Phosphorus is also abundant in yeast; to maintain a favorable balance between calcium and phosphorus, some producers add calcium to their product. Yeast is a good source of nucleic acids, including RNA. It is low in fat, carbohydrates, sodium and calories.

Many fanciers like: to use garlic during the racing season. The principal, active agent of garlic is allicin, a sulphur-containing compound, which, with its breakdown products, produces the characteristic odor. The odor is related to the presence of sulphur. When the cloves are crushed, allicin is formed by the action of enzymes on a pre-existing chemical known as afflin. Other biologically active compounds related to allicin, such as ajoene, may be extracted from garlic as well.

The positive effects of fresh cloves of garlic seem fairly certain, whereas information for modern commercial preparations in general is not very convincing, to say the least. One reason for the difficulty of showing the effectiveness of garlic is that many active chemical compounds in the cloves may be lost during processing -and this is a major problem with commercial products. Allicin is known to break down during steam distillation for the production of the volatile oils used in many garlic preparations. As well, the allicin content of natural garlic can vary 10-fold.

There is also confusion about the issue of "odorless" garlic preparations. Some of them have no aroma, but neither do they contain any active ingredient. Some active preparations may not have an odor, but if allicin is released when the product is eaten, there is a very good chance that there will be a detectable aroma -and it is the aroma that is one of the problems. Potency of garlic appears to depend on pungency, - that is, odor. Once garlic is dried into odor-free powders or pills, it loses some of the properties that may make it useful in health!

Δεδομένης της «ευαίσθητο» χαρακτήρα των σημαντικών, ενεργές ενώσεις του σκόρδου, φαίνεται ότι η θέρμανση βράζει ή θρυμματισμένα σκελίδες παραπάνω 60T (140oF) (να θυμάστε ότι το νερό βράζει σε 1000C (212OF), πιθανόν ως αποτέλεσμα μια σημαντική απώλεια βασικών συστατικών. Στις η βάση των εν λόγω πληροφοριών, είναι λογικό ότι τα παρασκευάσματα σπίτι διαλυμάτων σκόρδο δεν πρέπει να θερμανθεί, προκειμένου να διατηρήσει τις σημαντικές ενώσεις στο διάλυμα Να γνωρίζει ότι allicin μετατρέπεται εύκολα σε μια πιο ασταθή ένωση που ονομάζεται διαλλυλο δισουλφίδιο -. οποίο σημαίνει ότι τα αποτελέσματά της μπορεί να είναι παροδική.

Allicin είναι γνωστό ότι έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες και έχει ειπωθεί ότι είναι αποτελεσματική σε συγκεντρώσεις τόσο χαμηλές όσο 1:125,000. Όταν συγκρίνεται με πενικιλλίνη, allicin λέγεται ότι έχουν δραστικότητα που είναι περίπου 1% της δραστικότητας της πενικιλλίνης. Το σκόρδο αναστέλλει την ανάπτυξη, ή σκοτώνει, περίπου δύο δωδεκάδες είδη βακτηρίων (συμπεριλαμβανομένων aureus και Salmonella spp.), Και τουλάχιστον 60 είδη μυκήτων και ζυμών. Allicin φαίνεται να είναι η κύρια χημική ουσία υπεύθυνη για την επίδραση αυτή.

Το ιχνοστοιχεία σελήνιο και γερμάνιο είναι δύο συστατικά των ιαπωνικών σκόρδου, και αυτά τα μέταλλα μπορούν να έχουν κάποια επίδραση από τη δραστικότητά τους κατά πρώτον, ως αντιοξειδωτικά, δηλαδή ουσίες που προστατεύουν τα κύτταρα και τους ιστούς από τις βλαβερές συνέπειες των υπεροξειδίων στο σώμα. Δεύτερον είναι σημαντική για τη φυσιολογική ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος, και τρίτον, μπορούν να έχουν καλή δραστικότητα ως αντικαρκινικών παραγόντων. Σελήνιο ίδια έχει αποδειχθεί ότι έχουν ένα ευρύ φάσμα αντικαρκινικής δραστικότητας σε αρουραίους, για παράδειγμα.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι χημικές ενώσεις στο σκόρδο μπορεί να βοηθήσει το σώμα να de-toxify, εξουδετέρωση ή την εξάλειψη των τοξικών ουσιών. Σε περιστέρια, η χρήση του σκόρδου μετά από έναν αγώνα μπορεί να βοηθήσει τις λεγόμενες «depurative" δίαιτες - ό, τι αυτό μπορεί να σημαίνει-για την αποκατάσταση της ένα πουλί σε κανονικές συνθήκες αγώνα. Είναι πιθανό ότι η χρήση των συνθλίβονται σκελίδες σκόρδο σε πόσιμο νερό αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να προσθέσει κάποιο επιπλέον όφελος που επιτρέπει το ήπαρ και άλλα όργανα σε μεταβολικά προϊόντα, και να βοηθήσει στην αποκατάσταση των πτηνών σε κανονικές συνθήκες αγώνα.

Για να συνοψίσουμε - σήμερα στοιχεία από την ανθρώπινη και ζωική εργασία εργαστήριο, και την εμπειρική πείρα πολλών εκτροφείς, δείχνουν ότι, όταν χρησιμοποιούνται σωστά, συνθλίβονται σκελίδες σκόρδο, που χρησιμοποιούνται σε πόσιμο νερό, μπορεί να είναι ένα χρήσιμο προϊόν στη σοφίτα όλο το χρόνο, αλλά κυρίως κατά την εκτροφή και την αγωνιστική περίοδο. Επί του παρόντος, το σκόρδο με βάση έλαια, σκόνες και τα χάπια είναι πιθανόν πολύ λιγότερο χρήσιμα. Ενδεχομένως νεότερες εξελίξεις στην εξόρυξη των δραστικών συστατικών του σκόρδου μπορεί να πάρει γύρω από τα σημερινά προβλήματα που σχετίζονται με τις σημερινές μεθόδους. Μέχρι να λυθούν αυτά τα προβλήματα, φρέσκα σκελίδες σκόρδο από το μανάβικο εξακολουθούν να είναι η καλύτερη πηγή των φαρμακευτικών ιδιοτήτων του σκόρδου. Μια άλλη υπενθύμιση - δεν θερμαίνουν το σκόρδο λύσεις για το φόβο των αδρανοποίηση των σημαντικών συστατικών. Αφήστε παρασκευασμένα λύσεις στον πάγκο ή στο ψυγείο τους - αλλά δεν τους θερμότητα.

Ένας εξέχων fancier 1 συνθλίβει γνωρίζουν ή αλέθει πέντε ή έξι μεμονωμένες σκελίδες σκόρδο και τα προσθέτει σε ένα τ